ยอม ในคำว่า ภาวนา ภาเวติ

[kai]

ยอม ในคำว่า ภาวนา ภาเวติ
=================
ยอม เป็นคำจำกัดความว่า หยุด
จิตของผู้ภาวนา ต้องมุ่งไปสู่การลดอัตตา
สิ่งใดที่ทำให้อัตตา( ตัวตน ) มานะ อุปาทาน ตัณหา ลดลง สิ่งนั้นจะต้องละ
เมื่อจะละ สิ่งที่ต้องกำกับ ก็คือคำว่า ภาเวติ ( เป็นผู้มีความสงบ หรือ ยอม )

ดังนั้นการยอม หมายถึง การหยุด
หยุด วาจา ที่ทำให้จิตใจของทุกคนตกต่ำ
หยุด การกระทำ ที่ทำแล้วเบียดเบียนผู้อื่นและตนเอง
หยุด เลี้ยงชีพที่เป็นทางผิด
ยอม ที่จะรักษา 3 หยุดไว้
ยอม ที่จะมีสติสัมปชัญญะ
ยอม ที่จะมีความสงบ
ใช้ ปัญญาไปสู่การหลุดพ้น
ใช้ ความมุ่งมั่น มุ่งตรงไปสู เนกขัมมะบารมี ( การบำเพ็ญศีลของนักบวช )

ดังนั้น
คำว่า ยอม ( วิราคะ ) 
หยุด (สันติ ) 
เย็น ( นิพพาน )
เป็นคำต่อเนื่องกัน ของวิถีคนภาวนา

เจริญธรรม / เจริญพร
16 ธันวาคม 2564