ตัณหา เป็นเครื่องนำให้สัตว์อยู่ใน วัฏฏะสงสาร

[kai]

ตัณหา เป็นเครื่องนำให้สัตว์อยู่ใน วัฏฏะสงสาร

ตัณหา หมายถึง ความรัก อุดมการณ์ อุดมคติ อยู่ในความหมาย 3 อย่าง

คือ อยากได้ อยากมี ประการหนึ่ง อยากเป็น ประการสอง และ ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น ( อันนี้เช่น ไม่อยากได้โรค ไม่อยากมีของเสีย ไม่อยากเป็นขอทาน เป็นต้น )

อยากได้ อยากมี มีสองประเภท คือ
ไม่เคยได้ และก็ไม่มี ประเภทแรก อีกประเภทคือ ทั้งได้ และ มีแล้ว แต่ก็อยากได้เพิ่ม อยากมีเพิ่ม
อยากเป็น อยากเป็นราชา อยากเป็นนายก อยากเป็นดารา อยากเป็นอัจริยะ อยากเป็นฮีโร่ อยากเป็นนักปฏิวัติ อยากเป็นมีทั้งที่เป็นได้ และเป็นไม่ได้ ความทุกข์ที่อยากเป็นมันรุนแรงมาก บางคนทั้งชีวิตทุ่มเทหมดไปกับความอยากเป็นจน ครอบครัวก็สูญ เพื่อนก็หาย เป็นต้น
ดังนั้น พระพุทธเจ้าจึงตรัสไว้ใน พระธรรมสูตรที่หนึ่งว่า ทุกข์ มาจากความอยาก ความอยากเป็น สมุทัย และเป็นเหตุให้ทุกข์นั่นเอง
การจะนำความอยากออก ต้องอาศัย มรรคมีองค์ 8

มรรคมีองค์ 8 เมื่อความอยากออกแล้ว ก็จะได้ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสารนี้ต่อไป
การปฏิบัติตามมรรคมีองค์ 8 เรียกว่า การภาวนาตามกรรมฐาน
กรรมฐาน ก็คือ มรรคมีองค์ 8
กรรมฐาน มีไว้เพื่อ นำความอยากออกนั่นเอง

เจริญธรรม / เจริญพร