จะทำตัวเป็น เกจิ มันก็ทำได้นะ แต่ พอจ กลับเห็นว่า มันไม่ถูกต้อง

[kai]

จะทำตัวเป็น เกจิ มันก็ทำได้นะ
แต่ พอจ กลับเห็นว่า มันไม่ถูกต้อง
ดังนั้นภาวนาดีกว่า

บ่อยครั้งมากที่ได้รับนิมนต์ไปนั่งปรก
แต่ก็ปฏิเสธิทุกครั้งหลายปีมานี้
มีนิมนต์นั่งปรกอย่างน้อย 8 ครั้ง แต่ก็ปฏิเสธทุกครั้ง

จะทำตัวเป็น นักพูด มันก็ทำได้นะ
แต่ ท้ายที่สุด กลับมองเห็นความจริงว่า
ทุกคนไปตามเส้นทางวาสนา พูดหรือไม่พูด
ก็ไม่ได้ไปเปลี่ยนแปลงอะไรใครได้
นอกจากแค่ปลื้มจิตขณะนั้น

พูดเทศนา พูดบรรยายธรรม พูดสอนหนังสือ
พูดสร้างศรัทธาให้แก่ศาสนา
ทำมาตั้งแต่เป็นสามเณรคนชอบบ้าง ไม่ชอบบ้าง
ตามโวหารวาทะและอายุ พฤติกรรม พฤตินัย

แต่นัยยะสำคัญอยู่ที่ปี 2559
มองเห็นความจริงจึงเลิกพูดมาก
จะทำตัวเป็น พุทธพาณิชย์ มันก็ทำได้นะ

แต่ ทำแล้วบาปกรรมติดตัว
ขวางการภาวนาที่เหลือ มันไม่ใช่เส้นทางที่ควรจะไป
สร้างเหรียญพระเครื่อง เสกตะกุด ทำปรอท
เขียนยันต์ลงอาคม โหราศาสตร์
เรียนมาในสายหมดแล้ว
ถ้าจะทำจำหน่ายมันก็ทำได้นะ
มีกลุ่มลูกศิษย์ติดต่อขอ
และ ขอซื้ออยู่พอสมควรแต่จิตมันไม่คิดอยากทำเรื่องพวกนี้เลย เพราะอยากให้ทุกคนพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดมากกว่า

จะทำตัวเป็น หลวงตาเฝ้าวัด มันก็ทำได้นะ
แต่ทำแล้วไม่มีความสุข เท่ากับมีสิทธิ์ได้การภาวนาอันเลิศ
ก็ทำมาแล้วนั่งเฝ้าวัดบริการญาติโยมดูแลทำความสะอาดแต่ไม่ค่อยรู้สึกดีนัก เพราะว่ามันไม่ได้ภาวนายิ่งบริการญาติโยมมาก ก็กลายเป็นการประจบคฤหัสถ์ต้องอาบัติสังฆาทิเสสเข้าไปอีก ครั้นไม่ประจบโยมก็อยู่วัดลำบากอีก มันไม่มีความสุข ดังนั้นเลือกเส้นทางภาวนาตามจุดประสงค์ที่มาบวชดีกว่า อย่างไรเสีย หลวงตา หลวงปู่ มันได้เป็นแน่ ๆ อยู่แล้ว
สุดท้ายก็เลือกไม่เป็นอะไร นอกจากเป็นเนื้อนาบุญเท่านั้น

เจริญธรรม / เจริญพร
17 ตุลาคม 2564