ความไม่มีอะไรเป็นของตน กับ #ไม่ได้ยึดถืออะไรมาเป็นของตน

[kai]

#ความไม่มีอะไรเป็นของตน กับ #ไม่ได้ยึดถืออะไรมาเป็นของตน
==========================
ชีวิตของปุถุชน นั้น พอเกิดมาก็พยายามแสวงหา สุข สรรเสริญ ได้ลาภ ได้ยศ และก็พยายามหนีจาก ทุกข์ นินทา เสื่อมลาภ เสื่อมยศ
ตอนที่เขาได้ สุข สรรเสริญ มีลาภ มียศ เขาก็กระหยิ่ม ยิ้มย่อง ภูมิใจ พอใจ ในส่วนนี้ แต่เมื่อ ทุกข์ นินทา เสียลาภ เสื่อมยศ เกิดขึ้น เขาทั้งหลายเหล่านั้นก็คร่ำครวญหวนให้ เหมือนชีวิตแทบขาดใจ
ถ้าท่านใดมีความรู้สึกอย่างนี้ ตอนนี้ ท่านเท่ากับพยายามเป็นเจ้าของ ๆ สิ่งเหล่านั้น ผลสุดท้ายก็จะมีความรู้สึกว่า #ความไม่มีอะไรเป็นของตน เมื่อชีวิตจะลาโลกหรือได้ตายลงไป จึงมีความรู้สึกว่า ไม่มีอะไรเป็นของตน ไม่มีสุขที่ติดตัวไปได้ ไม่มีสรรเสริญที่ยั่งยืนถาวร ไม่มีสิ่งของทรัพย์สมบัติติดตัวไป ไม่มียศใด ๆ ไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่คิดว่ามี มีเพียงอยู่บนโลก

ดังนั้นตลอดชีวิตคนเหล่านี้จึงพากันทุกข์ เพราะความที่ต้องการเป็นเจ้าของ ความต้องการเป็นเจ้าของก็คือ กามตัณหา ความอยากได้ อยากมี ที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีร้อยอยากได้พัน มีพันอยากได้หมื่น มีหมื่นอยากได้แสน มีแสนอยากได้ล้าน แล้วก็พยายามแสวงหาทั้งสุจริต และทุจริต และก็ต้องแบกกรรมเหล่านั้นเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏสงสาร

ชีวิตของสมณะเป็นชีวิตที่อยู่ด้วยความสันโดษใช้ปัจจัยอย่างพอเพียงไม่สะสม ไม่แสวงหา ไม่กอบโกยเพราะพระพุทธเจ้าตรัสสอนให้พุทธสาวก มีภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา เป็นอยู่แต่พอเพียง ความสันโดษ คือการที่มีและรู้ว่าสิ่งที่มีนั้นไม่ได้เป็นของตน เป็นแต่ผู้ใช้ชั่วคราว ถ้าอยู่อย่างนี้ก็คือการอยู่อย่างสมณะ #ไม่ได้ยึดถืออะไรมาเป็นของตน เมื่อไม่ได้ยึดถืออะไรเป็นของตน มันก็มีสัญญาเดียว ว่าต้องพิจารณาการใช้ ภาษาพระเรียกว่า ปัจจเวกขณ การทำปัจจเวกขณก็เพื่อตัดความเป็นเจ้าของ และใช้สิ่งนั้น ๆ ด้วยความสันโดษพอเพียง พระพุทธเจ้าสอนให้ใช้ทั้งก่อนใช้ ( บทว่า ปฏิสังขาโย ) และ หลังใช้ ( บทว่า อัชชะ มะยา)

ดังนั้น #ความไม่มีอะไรเป็นของตน  เป็นความรู้สึกของคนปุถุชนที่ไม่ได้ภาวนาอะไร ชีวิตทั้งชีวิตจึงประกอบด้วยความทุกข์ เพราะความยึดถือ ใน สุข สรรเสริญ ได้ลาภ ได้ยศ เมื่อจะต้อง ทุกข์ นินทา เสื่อมลาภ เสื่อมยศ จึงมีความทุกข์ ละครทุกเรื่อง หนังทุกตอน ชีวิตที่ไหลไปของ ปุถุชนเป็นอย่างนี้

ส่วน #ไม่ได้ยึดถืออะไรมาเป็นของตน ก็จะมีได้แก่ผู้ภาวนา และผู้ภาวนาก็ไม่เคยเดือดร้อน เพราะ ทุกข์ นินทาน เสื่อมลาภ เสื่อมยศ เพราะจิตของผู้ภาวนา รู้ดีว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่ควรยึดถือว่า เป็นของเรา เป็นตัวตนของเรา
ใครจะเลือก แบบไหน ก็ได้ทั้งนั้น
เพราะคนส่วนใหญ่ ก็เลือกเอาเป็นของตนมากกว่า
จะมีแต่ผู้ภาวนาจะเลือกไม่ยึดถือเป็นของตน
จะตามโลก จะตามธรรม ก็ต้องเลือกเอา
เลือกอะไรก็ไม่ผิด เพราะเลือกแล้วมันก็มีผลของมันตามนั้น

เจริญธรรม / เจริญพร
5 พฤษภาคม 2021

You cannot view this attachment.