พระอาพาธ โดยปกติถ้าเป็น พระลูกวัด จะไม่มีใครมาดูแล

[kai]

พระอาพาธ โดยปกติถ้าเป็น พระลูกวัด จะไม่มีใครมาดูแล

เรื่องนี้ยังเป็นความจริง ถ้าป่วยต้องดูแลตนเอง
ถ้าป่วยมาก ๆ เจ้าอาวาสก็จะให้เรียกญาติมารับกลับไปดูแล
พร้อมให้ลาสิกขาบถ จากการเป็นพระ

เรื่องนี้ยังเป็นความจริง หลายวัดก็เป็นอย่างนี้
อย่าได้คิดว่า พระอาพาธที่เป็นลูกวัดแล้วจะได้รับการดูแล
เพราะถ้าพระลูกวัดอาพาธ ถือว่าเป็นพระที่ไม่มีประโยชน์
อย่างไร พระพุทธเจ้า ก็เห็นเรื่องนี้มาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล พระพุทธเจ้าจึงได้บัญญัติว่า การดูแลพระอาพาธเหมือนได้อุปัฏฐากพระพุทธเจ้า แต่อย่างไรความคิดของกลุ่มพระเอง ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร

พอจ เคยเหยียบอาพาธเกือบตายมาแล้ว ที่สำนักสวนโมกข์ นอนป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ เจ็ดวัน ไม่ได้ฉันอะไรทั้งนั้น นอนอยู่กับที่ไม่มีใครมาดูแล แต่ว่าตอนนั้นยังเป็นพระหนุ่มอายุน้อยร่างกายก็ฟื้นตัวได้ค่อยทุเลาจากโรคในวันที่ 8 นั่นจำได้จนถึงปัจจุบัน
แล้วอีกหลายเหตุการณ์ เวลาเราป่วย พระเพื่อนต่างๆ ไม่เคยมาดูแลกัน ถึงขั้นขาหัก แขนหัก ต้องกลับไปพักฟื้นที่บ้านทุกครั้งเพื่อให้ญาติดูแล ดังนั้นหลายคนบอก พอจ ว่าให้กลับไปอยู่วัดเพื่อให้พระเพื่อนดูแล พูดตรง ๆ เลยว่าไม่มีทางถ้าไปอยู่แล้วทำอะไรไม่ได้ เขาก็เชิญให้กลับบ้านแล้วให้ลาสิกขาบถ ด้วยอำนาจหน้าที่ของ เจ้าอาวาสแต่ละวัดที่มี ท่านสามารถทำได้แบบนั้น
ดังนั้นเรื่องพระไม่ได้ดูแลกันในฐานะ สพรหมจารี อันนี้เป็นความจริงแต่มันจะเกิดกับพระลูกวัด หลวงตา หลวงปู่ ต้องอยู่ไปตามยถากรรม แต่ถ้าวัดไหน ท่านดูแลจนตายก็ถือว่า เจ้าอาวาสมีเมตตามาก แต่ส่วนตัวไม่เคยเห็นที่เจ้าอาวาสเข้าไปดูแลพระลูกที่ป่วยจนตายตามอายุ ไม่เคยเห็น แต่ที่เห็นคือการปล่อยละเลยไม่ดูแลมากกว่า
ดังนั้นขอให้เลิกแนะนำ พอจ กลับวัดเพื่อให้เพื่อนพรหมจรรย์เข้ามาดูแลการป่วย พอจ มองว่าไร้สาระเพราะมีประสบการณ์โดยตรงมาแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีความเชื่อเลยว่า เพื่อนสพรหมจรรย์จะดูแลเราเมื่อเรากลับไปอยู่ที่วัด แต่เชื่อว่าจะไล่เรา ลาสิกขาบถ กลับไปอยู่บ้านให้ญาติดูแลมากกว่า น่าจะเป็นเช่นนี้

เจริญธรรม / เจริญพร
24 พฤษภาคม 2021 

You cannot view this attachment.