ข้อดี ทางสาย มูลกรรมฐาน กัจจายนะ

[kai]

ข้อดี ทางสาย มูลกรรมฐาน กัจจายนะ
ก็มีอยู่หลายข้อ พอ ๆ กับข้อเสีย
คือ เรื่องแรก มูลกรรมฐาน กัจจายนะ นั้น
คงประเพณี ครู กับ ศิษย์ ไว้ ไม่มีการสอนมั่ว
ถ้าไม่ยอมเป็นศิษย์ ก็ไม่สอน หรือ ถ้าเป็นศิษย์แล้ว
แต่ไม่ฝึกฝนก็ไม่สอนเช่นกัน
เพราะการสอนต้องผ่านการสอบ ในวิชาที่สอนด้วย และ กรรมฐาน
เลื่อนขั้นไปตามลำดับ จาก ง่าย ไป หายาก
จัดว่าเป็น สายกรรมฐาน ที่มีระบบขั้นตอนการภาวนาอย่างชัดเจน
ไม่สอน สะเปะสะปะ สอนตรงตามจริตนิสัย ของศิษย์
และ ไม่ก้าวก่าย ความประพฤติของศิษย์ คือ ศิษย์
ไม่อยากฝึก ก็เฉย ๆ ถ้าไม่แจ้งกรรมฐาน
ก็ถือว่าต้องการพัก ครูอาจารย์ อย่างมาก ก็ถามถึงพอเป็นพิธี เท่านั้น

ที่สำคัญ หลักการสอน มีแม่บท ซึ่งตรงตามพระไตรปิฏก
ดังนั้นการสอน ไม่มีนอกลู่ นอกทางจาก มรรคมีองค์ ๘

ข้อเสีย ทางสาย มูลกรรมฐาน กัจจายนะ
ที่ทำให้เผยแผ่พระธรรมได้ยาก
เรื่องแรกก็คือ การสอนมุ่งเป็นส่วนตัว
ให้ธรรมเหมาะสมเฉพาะกับบุคคล ไม่เปิดเป็นสาธารณะ
จึงทำให้คนรู้จักกรรมฐาน ในสายนี้น้อยลง
ในสมัยก่อนคนเคารพครูอาจารย์ มีมาก
เพราะว่าสื่อการเรียนการสอน ไม่มีทั่วไป
อย่างปัจจุบัน คนจึงมุ่งขยันมาเรียนโดยตรง
ปัจจุบัน สื่อทางไกลมีมากขึ้น
คนจึงไม่ขยันหาครูอาจารย์ ใช้วิธีการเรียน
แบบฟูมฟักลักจำ เป็นส่วนใหญ่ ยิ่งทำให้การสอนกรรมฐาน
สายนี้เข้มงวดมากขึ้น
เพราะถ้าไม่ยอมมาสอบนั่งกรรมฐานให้เห็นกันจริง ๆ
เอาแต่โทร มาบอก ส่งข้อความมาถาม อย่างนี้ตลอด
จึงไม่มีใครคนใดก้าวหน้าในพระกรรมฐาน
และที่สำคัญยุคนี้ เป็นยุค หอบ ด้วย คือ
ชอบหอบ เพื่อน หอบพี่น้อง หอบสามีภรรยา
หอบลูกหลาน หอบเพือนญาติมิตร ด้วย
ไม่มุ่งภาวนา เฉพาะตน เป็นเพราะห่วงหอบ
อาลัยในคนอื่น ซึ่งทำให้การฝึกกรรมฐาน
จึงต้องมีคนคอยมอง คอยดู ถ้าไม่มีใครมอง ใครดู
ใครชื่นชม ก็ทำกรรมฐานไม่ได้

แล้วเมื่อไหร่ มันจะทำได้ ภาวนาได้ ถ้ามัวแต่คิดทำง่าย ๆ กันอย่างนี้

เจริญธรรม / เจริญพร
5 เมษายน 2565