ไม่เข้าใจ คำสองประโยคนี้ครับ ขอ พอจ อธิบายเพิ่มเติมด้วย จากการบรรยายของ พอจ

[kai]

ถาม ไม่เข้าใจ คำสองประโยคนี้ครับ
ขอ พอจ อธิบายเพิ่มเติมด้วย จากการบรรยายของ พอจ

"เว้นสมาคมกับผู้ฟุ้งสร้าน
ปฏิบัติตนโดยผู้เดียว เหมือน หน่อแรด"

ตอบ การภาวนา ย่อมมีความสำคัญที่สุดในการบรรพชา เพราะการบรรพชา มีไว้เพื่อประสงค์ ด้วยการภาวนา และการรักษาคุณธรรมที่ได้จากการภาวนา

ที่นี้ผู้ฝึกฝน หากฟุ้งสร้าน ย่อมภาวนาไม่ได้ เช่นไปอยู่ที่สงัดป่า คนเดียวเกิดอาการฟุ้งสร้าน เดินแก้ผ้า เป็นชีเปลือย ก็เป็นได้ หรือ ราคะขึ้นสูงก็เป็นได้ ทั้งหมดนี้เกิดจาก อาการฟุ้งสร้าน ดังนั้นคนที่ฟุ้งสร้าน จัดว่าเป็นอันตรายต่อการภาวนามาก ท่านกล่าวว่า ให้สังเกตอาการหากมีคนฟุ้งสร้านที่ระงับไม่ได้ เช่น คนกระสันอยากสึก ก็พร่ำเพ้อแต่เรื่องอยากสึก คนตกหลุมรัก ก็พร่ำเพ้อแต่เรื่องรัก คนอยากได้อยากมี ก็พร่ำเพ้อแต่เรื่องอยากได้อยากมีเป็นต้น ล้วนแล้วก็จะทำให้เราผู้ไปสมาคม ย่อมฟุ้งสร้านตามได้ง่าย เพราะชวนภาวนาแล้วคนเหล่านี้จักไม่ทำภาวนา เพราะหมกหมุ่นฟุ้งสร้านอยู่ ดังนั้น พึ่งเว้นการคบหาสมาคมกับคนที่ฟุ้งสร้านเพราะเป็นอันตรายต่อการภาวนาอย่างยิ่ง

ปฏิบัติตนผู้เดียว เหมือน หน่อแรด ในหมู่อารามที่พักของสงฆ์ อาจจะมีเราผู้เดียวที่ภาวนา ดังนั้นการภาวนาต้องพยายามดูตน ไม่ใช่ดูคนอื่น คนอื่นไม่ภาวนา หรือ ภาวนาไม่ได้เป็นวิธีการที่จะไปดู หากที่เราต้องดูก็คือ การทำความเพียรของเพื่อน แล้วนำมาใส่ใจไม่ประมาท แม้ว่าสุดท้ายจักเหลือเราผู้เดียวที่ภาวนา ก็ต้องพยายามรักษาคุณธรรมการภาวนา ให้สุดทางให้ได้

เจริญธรรม / เจริญพร
11 มีนาคม 2565