การแผ่เมตตา ในมูลกรรมฐาน

[kai]

การแผ่เมตตา ในมูลกรรมฐาน
มี 2 ประเภท
1. เจาะจง  ท่านเรียกว่า การทำพรหมวิหาร
2. ไม่เจาะจง ท่านเรียกว่า อัปปมัญญา

เพิ่มเติมมา คือ เจาะจง + ไม่เจาะจง = ออกบัวบานพรหมวิหาร 4
การแผ่เมตตา มีกำลังเท่าใด
ท่านกล่าวว่า

1. การแผ่เมตตา ไม่ประกอบด้วยอำนาจสมาธิเป็นเพียง ขณิกะสมาธิ มีระยะทางแผ่ไป แค่ 1 ศอก ถึง 2 ศอก มากสุดตามเสียงที่ได้เปล่งวาจา เสียงถึงตรงไหน ก็มีแค่ระยะนั้น แผ่ดัง ก็ไกล แผ่เบา ก็ 2 ศอก ส่วนใหญ่ การแผ่เมตตา จักกระทำในใจ และเปล่งวาจากันเบา ๆ เป็นส่วนใหญ่ ดังนั้นระยะทางชัดเจน ประมาณ 1 - 2 เมตร ถ้าเอาระยะเสียงก็น่าจะไม่เกิน 5 เมตร
2. การแผ่นเมตตา ด้วยอำนาจอุปจาระสมาธิข้างต้น ( ขั้นหยาบ ) ระยะทางได้ 1 โยชน์ ( 16 กม  ) รอบตัว
3. การแผ่เมตตา ที่ประกอบด้วย อุปจาระสมาธิขั้นเต็ม ระยะทางได้ 160 โยชน์ ( 1600 กม )
4. การแผ่เมตตา ด้วย ตติยฌาน ระยะทางครอบคลุมทั่วโลก
5. การแผ่เมตตา เป็นออกบัวบานพรมหวิหาร 4 ( เป็นอริยะบุคคล ) สามารถแผ่ไปได้ทั้งจักรวาล สุดทางที่ อกนิษฐพรหม ในเทวโลก ปลายทาง มหาอเวจี ในแดนนรก

สรุประยะทางไปตามการใช้อำนาจสมาธิ และจิตของผู้บรรลุ ทำเท่าไหร่ก็ได้ประมาณเท่านั้น มีแรงเท่าไหร่ก็ไปได้เท่านั้น
การบรรลุธรรม ด้วย อำนาจเมตตา ไม่ประกอบด้วยแห่งปัญญา แต่ประกอบด้วยอำนาจแห่งใจเป็นหลัก ท่านจึงกล่าวว่า การบรรลุเช่นนี้พ้นจากคำว่า มรรค ผล นิพพาน แต่ สิ้นสุดเป็น เมตตาเจโตวิมุตติ ดับขันธ์ไม่เกิดอีกต่อไป สถานะผู้บรรลุส่วนนี้ท่านไม่เรียกว่า นิพพาน แต่เรียกว่าสิ้นสุดการเกิด หรือ ไม่เวียนว่ายตายเกิดแล้วต่อไป

เจริญธรรม / เจริญพร
14 กุมภาพันธ์ 2565