ขั้นตอนการไปโลกทิพย์

[kai]

ขั้นตอนการไปโลกทิพย์
( ปรโลกํ น อญฺญโลกํ ปน มรณสฺส กุสลา จ อกุสลา จ  )
====================

การไปโลกทิพย์ นั้นมีความเสี่ยงอยู่มาก เพราะเวลาในโลกทิพย์นั้นต่างจากโลกปัจจุบันดังนั้นการไปโลกทิพย์ ท่านห้ามไปด้วยกายเนื้อหากไปด้วยกายเนื้อ จะทำให้เกิดผลกระทบกับ ผู้ไปได้ ( ซึ่งก็ไม่อาจจะคาดเดาได้ว่าจะเกิดแบบไหน ) ดังนั้นการไปโลกทิพย์จึงต้องมีการเตรียมตัว เตรียมใจในการไป เพราะการไปโลกทิพย์ ไม่มีวัตถุประสงค์ เป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำ
การไปโลกทิพย์ ก็เมื่อการเดินทางของจริง หากในโลกทิพย์ที่ใดไม่เคยไป ก็ต้องผ่านลำดับที่  ๆ ไปก่อนถึงจะไปตรงนั้นได้ซ้ำอย่างรวดเร็ว เหตุเพราะว่าไม่เคยรู้จัก และไม่เคยไป ความเป็นทิพย์ก็จะไม่สามารถส่งให้ไปได้ ดังนั้นการไปโลกทิพย์ถ้าไม่เคยไปตรงไหนตรงนั้นก็ต้องเดินทางด้วยตนเองไปตามเส้นทางต่าง ๆ ด้วย แต่หากว่าเคยได้ไปแล้ว ก็จะสามารถอธิษฐานไปได้ในทันที ( คล้ายกับการเปิดจุดวาป ) แต่ละที่ในโลกทิพย์ จะมีทางเชือมต่อแตกต่างกันไป คนในโลกทิพย์ พูดภาษาของตนแต่จะได้ยินเป็นภาษาเดียว คือ ภาษามาคธี ( ภาษามคธ ) เราพูดภาษาไทย เขาก็ได้ยินเป็นภาษามาคธี ท่านกล่าวว่า ภาษามาคธี นี้เป็นภาษาในโลกทิพย์ดังนั้นเรื่องการพูดสื่อสารนั้นจึงไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะฟังไม่เข้าใจ
ส่วนเรื่องการแต่งกาย นั้นเป็นไปตามพื้นที่สถานที่ ของแต่ละดวงวิญญาณ เกิดที่ไหนตายเมื่อไหร่ ก็มีกายทิพย์ได้เครื่องแต่งกายสุดท้าย หากเป็นเทวดา ก็จะมีอาภรณ์ ที่ดูอลังการบ้าง ไม่อลังการบ้างเป็นไปตามวาสนาบารมี แต่ที่เห็นส่วนใหญ่เทวดาจะเป็นชุดขาว และไม่สวมชุดครึ่งตัวและเทวดานั้นไม่มีเพศอย่างมนุษย์ แม้จะเรียกว่านางฟ้า นางอัปสร ก็จะมีรูปร่างหน้าตาสวยงามเท่านั้น ถึงดูเห็นอย่างนั้นบางครั้งก็แยกไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชาย นี่คือพวกเทวดา
ส่วนพวกสัตว์นรก ไม่ได้ไปเยี่ยมแต่เพียงเห็นต้นทางส่วนใหญ่ จะมีไฟลวกตัวบางเบาอยู่ ครูอาจารย์ท่านกล่าวว่า สัตว์ในนรกบ้างก็ตัวดำ บ้างก็เป็นภูติ บ้างก็ถูกไฟเผาตลอดเวลา ดังนั้นฟังแล้วก็นึกไม่ออก ( เพราะไม่อยากนึกถึง )  ท่านสอนว่าถ้าพบสัตว์นรก ให้แผ่เมตตาให้ ไฟในตัวเขาก็จะลดลงหรือหมดไปในขณะที่เราแผ่เมตตาให้แต่อย่างไรหลังจากเราเลิกแผ่ ไฟก็จะเกิดเหมือนเดิม ดังนั้นจะมีสัตว์นรกพยายามติดตามเราได้ ถ้าเมตตาไม่ถูกสถานที่เวลา สามัญสำนึกของสัตว์นรกนั้นท่านกล่าวว่า เรื่องบุญบาปนึกไม่ออกเพราะจิตของสัตว์นรกมีแต่ความกลัว เท่านั้น
หากถูกสัตว์นรกรบกวนมาก ๆ ท่านให้สวดบทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณไปเรื่อย ๆ สัตว์นรกก็จะจากไปเอง ภายใต้คุณแห่งพระรัตนตรัย เหมือนมีเกราะป้องกันตัว
วิธีเตรียมตัวกายทิพย์ ( ปุพพกิจจํ ปรโลกํ )
============================
1. ผู้ถอดกายทิพย์ต้องเคยสร้างกายทิพย์มาจากบทสวดพุทธคุณ 108 ก่อนจนปรากฏกายนิมิต ครบทุกชิ้นส่วนแล้ว ครอบด้วยกายวิสุทธิ 7 และกายอริยะ เป็นกายภายนอก ดังนั้น ลำดับของกายก็จะเป็นดังนี้ เริ่มจากภายนอก กายอริยะ เข้ามาก็เป็นกายทิพย์ เข้ามาก็เป็นดวงจิต
( พุทธกายํ มโนจิตตํ )

2. ให้เขียนยันต์ระฆังทองล้อมกายเนื้อ และ บริกรรมตามขั้นตอน
( ยนฺตํ คุปจิตตํ )
3. เข้าสมาธิ เป็น ปัญจมฌาน อธิษฐานกระทำอิทธิวิธิ เข้าสุขสัญญา และ ลหุสัญญา ตั้งความปรารถนา ที่ตั้งใจจะทำอะไรลง จากนั้นกายทิพย์ ก็จะคลุมดวงนิมิต(ดวงจิต) และอีกสักพัก กายอริยะก็จะคลุมกายทิพย์ เมื่อกายอริยคลุมทั่วแล้วกายทั้งปวงที่เกิดนั้นจะเป็นกายเดียวกันทั้งหมดในชือว่า กายอริยะ คือกายสุดท้ายของผู้ภาวนา
( โคจรํ จิตตํ )

4. เดินทางไปตามที่ ๆ ต้องการแต่ให้ระมัดระวัง ภูติ อสุรกาย ที่คอยจ้องทำร้าย แม้บางครั้งก็ถูกหลอก ด้วยภูติเหล่านี้ สันนิษฐานว่า ภูติเหล่านี้ เป็นเทวดาขั้นต่ำอยู่ในประเภทยักษ์ จะคอยทำร้ายดวงจิตต่าง ๆ แต่ที่เห็นและเกิดว่าเป็นการทำร้าย มีเพียงครั้งเดียวที่พบ ตอนที่ พอจ เดินออกนอกเส้นทางเข้าไปในป่า จึงถูกทำร้าย ดังนั้นถ้าเดินในเส้นทางปกติ จะไม่ถูกทำร้าย เพราะในเส้นทางปกตินั้นจะมีดวงวิญญาณมากมายที่เดินอยู่ไปข้างหน้า และดวงวิญญาณทั้งหลายเหล่านั้น จะไม่พูดคุยเลยไม่ว่าเราจะทักพูดอย่างไรจะเหมือนไม่ได้ยิน
( ปริวตฺตํ จิตฺตํ )

5. เมื่อเดินทางกลับสู่กายเนื้อ ให้อธิษฐานออกจากกายอริยะ และกายทิพย์ จากนั้นจะเหลือดวงจิตลอยอยู่หน้ากายเนื้อ ดวงจิตก็คือตัวเรา หรือ วิญญาณเรา ก็ให้เลื่อนดวงจิตเข้าไปในกายเนื้อ ทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม
( อุปตฺตํ กายพนฺธนํ จิตฺตํ )

 เจริญธรรม / เจริญพร
31 มกราคม 2565

ปล เรื่องโลกทิพย์ จัดว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก
และการแสดงเรื่องโลกทิพย์เป็น อุตริมนุสธรรม
ดังนั้นท่านทั้งหลายอ่านแล้ว ก็พึงตระหนักเอาสาระ
อย่าได้คิดเรื่องราวให้มันเป็นจินตนาการไป
แต่ที่จำเป็นต้องเล่า เพื่อช่วยยืนยันว่า
โลกหลังความตายนั้น เป็นจริง การสร้างบุญบาป
มันเป็นความจริงที่คนที่สร้างจักต้องรับผลกรรม
ไม่ว่าอย่างไรก็หนีกรรมไม่พ้น
ดังนั้นเรื่องโลกทิพย์จะมีประโยชน์ตรง
ก็ตรงที่เชื่อเรื่องบุญบาปนั่นเอง