แม่บทมูลกรรมฐาน กัจจายนะ

[kai]

ผู้ทำกรรมฐาน พึงกล่าวคำขอขมาลาโทษก่อนปฏิบัติกรรมฐาน เหตุเพราะโทษของการล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย มีพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ข้อแรกนั้นน่ากลัวที่สุด คือ ไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ อันนี้สำคัญมาก ดังนั้นผู้ภาวนา จึงควรทำขอขมาให้เป็นประจำ
แม่บทมูลกรรมฐาน กัจจายนะ
=============================
  [๘๘]   โย   โส  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อกฺโกสกปริภาสโก  อริยุปวาที
สพฺรหฺมจารีนํ   อฏฺฐานเมตํ   อนวกาโส   ยํ  โส  ทสนฺนํ  พฺยสนานํ
อญฺญตรญฺญตรํ   พฺยสนํ   น   นิคจฺเฉยฺย  กตเมสํ  ทสนฺนํ  อนธิคตํ
นาธิคจฺฉติ   อธิคตา   ปริหายติ   สทฺธมฺมสฺส  น  โวทายนฺติ  สทฺธมฺเมสุ
วา   อธิมานิโก   โหติ   อนภิรโต   วา   พฺรหฺมจริยํ   จรติ  อญฺญตรํ
วา  สงฺกิลิฏฺฐํ  อาปตฺตึ  อาปชฺชติ  คาฬฺหํ  วา  โรคาตกํ  ผุสติ  อุมฺมาทํ
วา   ปาปุณาติ   จิตฺตกฺเขปํ   สมฺมูโฬฺห   กาลํ  กโรติ  กายสฺส  เภทา
ปรมฺมรณา   อปายํ  ทุคฺคตึ  วินิปาตํ  นิรยํ  อุปปชฺชติ  โย  โส  ภิกฺขเว
ภิกฺขุ    อกฺโกสกปริภาสโก    อริยุปวาที    สพฺรหฺมจารีนํ   อฏฺฐานเมตํ
อนวกาโส   ยํ   โส   อิเมสํ   ทสนฺนํ   พฺยสนานํ  อญฺญตรญฺญตรํ
พฺยสนํ น นิคจฺเฉยฺยาติ
---------------------------------------------------
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๔
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๖ อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต
พยสนสูตร
    [๘๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายกล่าวโทษพระอริยะ
    ภิกษุนั้นจะไม่พึงถึงความฉิบหาย ๑๐ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่งข้อนี้มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาส
    ความฉิบหาย ๑๐ อย่างเป็นไฉน คือ
    ภิกษุนั้นไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ ๑
    เสื่อมจากธรรมที่บรรลุแล้ว ๑
    สัทธรรมของภิกษุนั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว ๑
    เป็นผู้เข้าใจว่าตนได้บรรลุในสัทธรรมทั้งหลาย ๑
    เป็นผู้ไม่ยินดีประพฤติพรหมจรรย์ ๑
    ต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างหนึ่ง ๑
    ย่อมถูกโรคอย่างหนัก ๑
    ถึงความเป็นบ้า มีจิตฟุ้งซ่าน ๑
    เป็นผู้หลงใหลกระทำกาละ ๑
    เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ๑
    ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย กล่าวโทษพระอริยะ
    ภิกษุนั้นจะไม่พึงถึงความฉิบหาย ๑๐ อย่างนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง ข้อนี้มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาส ฯ
     จบสูตรที่ ๘
-----------------------------------------------------------
คำกล่าวคำขอขมา พระรัตนตรัย ก่อนนั่งเข้ากรรมฐาน
อุกาสะ วันทามิ ภันเต, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต ,มะยา กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตัพพัง ,
สามินา กะตัง ปุญญัง, มัยหัง ทาตัพพัง , สาธุ สาธุ อะนุโมทามิสัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต
กราบ

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต , อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง , สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต ,
 อุกาะส ขะมามิ ภันเต
กราบ

คำแปล
ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอโอกาส ข้าพเจ้า ขอทำความเคารพ ต่อท่าน
โทษกรรมใด ๆ ทั้งปวง ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วต่อท่าน
ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอท่านจงอดงดซึ่งโทษนั้นแก่ข้าพเจ้า
บุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว ขอท่านจงพึงอนุโมทนา เถิด
บุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว ขอท่านจงให้เป็นทานแก่ข้าพเจ้าเถิด
ดีละ ดีละ ข้าพเจ้าย่อม อนุโมทนา ด้วยการอดซึ่งโทษและเป็นทานของท่าน
โทษกรรมใด ๆ ทั้งปวง ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วต่อท่าน
ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอท่านจงอดงดซึ่งโทษนั้นแก่ข้าพเจ้า

เจริญธรรม / เจริญพร
5 เมษายน 2021