ทำไมมูลกรรมฐาน ปัจจุบันคนจึงเสื่อมการนับถือ และการดำรงคงไว้

[kai]

ถาม ทำไมมูลกรรมฐาน ปัจจุบันคนจึงเสื่อมการนับถือ และการดำรงคงไว้ ครับ

ตอบ เพราะพระไตรปิฏกคนสามารถเข้าถึงได้ง่ายแล้ว แม่บท เนื้อความ ล้วนแล้วอยู่ในพระไตรปิฏก ดังนั้นพระไตรปิฏกจึงเป็นส่วนสำคัญที่รักษาแม่บท ในปัจจุบัน พระไตรปิฏกสามารถเข้าถึงได้แม้แต่ระบบออนไลน์

ถ้าไล่กลับไปยังยุคหลวงปู่สุก ต้นรัตนโกสินทร์ พระไตรปิฎกยังมีอยู่ตามวัดต่าง ๆ น้อยมาก และข้อความเป็นภาษาบาลี ไม่มีการแปลเป็นอักษรไทย ที่มีอก็เป็นอักษรไทยโบราณ ดังนั้นการจะอ่านหรือหา พระไตรปิฎกจึงต้องนิมนต์พระสงฆ์เทศน์  หรือ มานั่งอ่านกัณฑ์ ดังนั้นพระสงฆ์รูปใดมีความรู้ทางบาลี จึงได้รับการนิมนต์อ่านกัณฑ์และแปล จึงเรียกว่า ธรรมเนียมการเทศน์อ่านกัณฑ์ต่าง ๆ นั่นเอง

แต่ปัจจุบัน เนื้อหาพระไตรปิฎกมีการแปลเป็นภาษาไทย และสามารถเข้าถึงได้ง่ายมากคนจะอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ ดังนั้นการรักษาแม่บทมูลกรรมฐาน หลายคนจึงคิดว่าไม่จำเป็นปล่อยให้หนังสือรักษาตัวมูลกรรมฐานไป นั่นจึงเป็นเหตุที่ ครูอาจารย์ยุคหลังมานี่ไม่ได้ถ่ายทอด แม่บทมูลกรรมฐาน
แม่บทมูลกรรมฐานมีจำนวนมา คนเรียนต้องจำดี ถ้าไม่จดก็ลืม ถ้าไม่รู้กลบทย่อ ยิ่งลำบากดังนั้นหน้าที่การสืบทอดแม่บท มันจึงลำบากมาก แม้ธัมมะวังโส เองก็ยังลำบาก ต้องพยายามจดจำหัวข้อแล้วมาอาศัยพระไตรปิฏก ช่วย แต่ครูสมัยก่อนท่านจะย่อเป็นคาถาประจำตัว เอาไว้ไม่กี่บท ครูอาจารย์ส่วนใหญ่จะท่องแม่บทได้ไม่เกิน 5 ร้อย บท
แต่ ของธัมมะวังโส ค่อนข้างจะแตกแนวเพราะจำแต่หัวข้อดังนั้นตัวแม่บทที่จำมาได้จึงมีหลักพัน เพราะอาศัย พระไตรปิฏกเทียบกันไปทั้งภาษาบาลี และภาษาไทย ดังนั้นนี่เป็นข้อได้เปรียบในการถ่ายทอด แต่ข้อเสีย หากไม่มีพระไตรปิฏกให้เทียบ ธัมมะวังโส ก็จำได้แค่เพียงหัวข้อแต่เนื้อหา แทบไม่รู้เลย
 
ขอให้ท่านทั้งหลายช่วยกันสืบสาน แม่บทไว้ หากใครมีเวลาช่วยรวบรวบแม่บท ที่ พอจ ได้โพสต์ไว้ทั้งในเฟส และ ในเว็บ ให้เป็นเล่มเดียวกัน จะขอบคุณมาก พอจ เองก็ตั้งใจพยายามจะทำ แต่สังขารร่างกายมันไม่ค่อยไปด้วยตอนนี้ ดังนั้นก็ทำไม่ได้สักที แม่บทที่ พอจ นำออกมาถ่ายทอดในตอนนี้น่าจะเกิน 500 แม่บทแต่ต้องรวบรวมมาจากเฟสทั้ง 3 และ เว็บ ด้วย

เจริญธรรม / เจริญพร
11 มีนาคม 2565