เพียงหยดหนึ่งแห่งพระธรรม : เรามักเชื่อสายตา เสียงที่ได้ยินกลิ่นที่ได้

[kai]

"เรามักเชื่อสายตา เสียงที่ได้ยิน กลิ่นที่ได้ รสที่ปรากฏ กายที่สัมผัส แต่ไม่ค่อยเชื่อใจ ที่ปรากฏ การทำสมาธิ นั้นต้องอาศัยใจล้วน ๆ ไม่ได้อาศัย อายตนะใดอื่น ๆ เลย สิ่งที่สมาธิ ต้องการคือการดับผัสสะ ทั้ง 5 อายตนะ ให้คงเหลืออายตนะเดียว คือ ธรรมารมณ์ กับ ใจ สมาธิ ให้ผลคือ ใจเดียว มั่นคงในอารมณ์ เป็นหนึ่งเดียว เมื่อใจเป็นหนึ่งเดียว ก็จะเห็น ธรรมารมณ์ ทั้งปวง เป็นอันเดียวกัน ใจรู้ มีเพียงอันเดียว คือรู้จริง แล้วก็ ละวาง  ภาษาในกรรมฐานเรียกว่า ยถาภูตญาณทัศศนะ คือ รู้เห็นตามนั้น ใจเห็นตามนั้น เห็นว่าอย่างไร ?

    คงบอกไม่ได้ ว่า เห็นอย่างไร แต่บอกได้ว่า เห็นเพียงอย่างเดียว รู้เพียงอย่างเดียว คือ รู้จริง และ ก็ละวาง ความปรากฏของ ธรรมารมณ์ มีเป็นล้านรูปแบบ แต่ ใจเห็นเพียงอันเดียวเท่านั้น นั่นแหละ เรียกว่า ความจริง เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ถ้ามีมากเกินหนึ่งไม่ใช่ ของ จริง ดังนั้นท่านทั้งหลาย ควรทำเอกัคคตารมณ์ ให้ปรากฏไปเป็น ความจริง เพียงหนึ่งเดียว นั้นเถิด...."

  ข้อความบางส่วน จากหนังสือเพียงหยดหนึ่งแห่งพระธรรม
  บันทึกการเดินทาง และ การภาวนา ของธัมมะวังโส

  ดูหยดน้ำที่กระทบกับพื้นน้ำให้ดี เวลาหยดน้ำกระทบกับผืนน้ำ สิ่งที่กระเพื่อม พระลักษณะ สิ่งที่สะท้อนก็คือ พระรัศมี สิ่งที่เปลี่ยนแปลงก็คือ การเคลื่อนไปมาของ พระลักษณะ และ พระรัศมี นั่นก็คือ ปีติ สุข ถ้าใจมองเห็น ปีติ และ สุข อย่างชัดเจน ความเป็นอารมณ์เดียว ก็จะปรากฏ เมื่อปรากฏ ก็จะนำความจริง เพียงหนึ่งเดียวให้ปรากฏด้วย เพราะความจริงไม่อาศัย ใจเข้าไปปรุงแต่ง เพียงแต่เกิดโดยธรรมชาติ และ ว่างจากการรูเห็นที่มีการควบคุม คือ ปราศจากเจ้าของ .......