ผู้ภาวนา เบื้องต้น เริ่มต้นดี แต่กลางๆ ก็จะมาเสียเพราะ โลกธรรม

[kai]

ผู้ภาวนา เบื้องต้น เริ่มต้นดี
แต่กลางๆ ก็จะมาเสียเพราะ โลกธรรม


ระเบียบของสงฆ์ ก็เป็นส่วนหนึ่ง ที่บีบคั้นผู้ภาวนาตรง
แต่อย่างไร ระเบียบของสงฆ์มีเพื่อความผาสุก ส่วนรวม ดังนั้นต้องรักษาไว้
แต่ผู้ภาวนาที่อดทนไม่ได้ ก็จะใช้วิธีการต่อต้าน และย้อมตนเองเป็นลัทธิใหม่

ดังนั้นมันก็เกิดบรรดา ฤาษี มุนีน้อยใหญ่ เจ้าลัทธิ ที่ใช้ภาษาของพระไตรปิฏก พูดอธิบายเข้าหาตัว หมายถึงการพูดสอนปนเปื้อน สุดท้ายก็ติดในโลก ดังนั้น นักบวช ที่ต้องการเดินตามรอยพระพุทธเจ้าต้องรักษาความเป็น บรรพชิต เอาไว้ ไม่พึงตั้งลัทธิ นิกายใด ๆ ให้วุ่นวายมากขึ้น

มูลกรรมฐาน เป็นข้อความอันเกิดจากกลุ่มการทำงานกัจจายนะ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับสั่งแต่งตั้งไว้ มีทั้งหมด 16 สายในการทำงาน และได้มีาการรวมข้อความทั้ง 16 สายนั้นมาเป็นพระธรรม ชื่อว่า พระไตรปิฎก

ดังนั้นข้อความในมูลกรรมฐาน กัจจายนะ จึงสามารถตรวจสอบได้ตรงกับพระไตรปิฎกเพราะเป็นข้อความเดียวกัน นั่นเอง

ผู้สืบทอดวิชา ในสายมูลกรรมฐาน ส่วนใหญ่จะจดจำ ข้อความย่อเป็นหลัก ดังนั้นการย่อข้อความ และ ขยายข้อความเป็นหลักการของ พระกัจจายนะ
มนต์บางอันย่อเหลือแต่หัวข้อ หลักธรรมหลายอันย่อเหลือแต่คำต้น ก็เพราะเป็นศิษย์มูลกรรมฐานนั่นเอง

สุ จิ ปุ ลิ หัวใจบัณฑิต
สัง วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ หัวใจพระอภิธรรม

ดังนั้นแม่บทส่วนใหญ่ จะจดจำโดยคำย่อ แต่การจะย่อก็ต้องมีความสามารถในการย่อด้วย

พอจ จะย่อทั้งหมดไม่เคยทำ ส่วนมากจะย่อเป็นหัวข้อ นี่คือลักษณะของ ธัมมะวังโส

คุยกันตอนเช้าเท่านี้ก่อน
เจริญธรรม / เจริญพร
13 มกราคม 2565

เครดิตภาพ คุณกาญจนา