พระลักษณะ

[kai]

พระลักษณะ อาศัย บัญญัติเข้าใจ
การรู้แจ้งในพระลักษณะ อาศัย ปรมัตถ์เข้าใจ
พระรัศมี อาศัยปรมัตถ์ ทั้งหมด
การเข้าถึงธรรม อาศัย ปรมัตถ์เท่านั้น

การเจริญภาวนา ก็เพื่อทำจิตให้เป็นปรมัตถ์เว้นจากการตีความตามภาษาบัญญัติ การบรรลุธรรม จึงไม่มีบัญญัติอธิบาย ผล ได้ นอกจาก วิญญาณ เข้าถึง ปรมัตถ์ เท่านััน

โดยปกติ เราใช้ ตาดู หูฟัง ลิ้นลิ้มรส จมูกดมกลิ่น กายสัมผัส ใจนึกคิด ก็เป็นไปตามบัญญัติภาษาที่เรารู้ เราจดจำไว้ ดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงทรงตรัสสอนภิกษุ ทั้งหลายว่า

ตาเห็นรูป สักว่านั่น คือ รูป (ไม่ต้องตีความต่อ) เป็นเพียงสักว่า รูป ทีมากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่ารูป ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป
หูฟังเสียง สักว่านั่น คือ เสียง เป็นเพียงสักว่า เสียง ที่มากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่าเสียง ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป
จมูกได้กลิ่น สักว่านั่น คือ กลิ่น เป็นเพียงสักว่า กลิ่น ที่มากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่ากลิ่น ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป
ลิ้นได้รส สักว่านั่น คือ รส เป็นเพียงสักว่า เสียง ที่มากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่า รส ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป
กายกระทบกับสัมผัส มีเย็นร้อนอ่อนแข็ง เป็นต้น สักว่านั่น คือ ผัสสะที่กระทบ เป็นเพียงสักว่า เย็นร้อนอ่อนแข็งเป็นต้น ที่มากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่า เย็นร้อนอ่อนแข็งเป็นต้น ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป

ใจกระทบกับอารมณ์ สักว่านั่น คือ ธรรมารมณ์ เป็นเพียงสักว่า ธรรมารมณ์ ที่มากระทบ ว่างจากเรา ว่างจากของเรา ว่างจากตัว ว่างจากตน ว่างจากความเป็นเรา เป็นของเรา เป็นตัวเป็นตนของเรา เป็นเพียงสักว่า ธรรมารมณ์ ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ เสื่อมไป
ดังนั้นการที่ท่านทั้งหลาย มาเรียนกรรมฐาน ก็เพื่อเข้าใจ ปุคคลบัญญัติ และ ปรมัตถ์บัญญัติ
ปุคคลบัญญัติ นั้นสามารถเรียนรู้เข้าใจ ด้วย อักขระ คำพูด อาการ อาศัย ความเป็นเจ้าของ เป็นผู้รู้
ปรมัตถ์ นั้นสามารถ รู้ได้ในขณะที่ ความเป็นเจ้าของหมดไป เป็นปัจจัตตัง ( รู้ได้เห็นได้ด้วยตนเอง )
7 เมษายน 2022  ·
เจริญพร