ปุจฉา
"อะไร เป็นอุปสรรคของผู้ภาวนากรรมฐาน เบื้องต้นคะ"
วิสัชชนา
ถ้าตอบไปในพระสูตร ก็มีหลากหลาย มากจึงขอยกพระสูตรออกก่อน ขอกล่าวตามประสบการณ์ตามความเป็นจริง ก็แล้วกันนะจ๊ะ
อุปสรรค ของผู้ฝึกภาวนา เริ่มต้น ก็คือ การปล่อยวาง
ผู้ฝึกภาวนาเบื้องต้น นั้น หอบ และตั้งความหวังไว้หลากหลายมากในการภาวนา ซึ่งสวนทางกับการภาวนา การภาวนาแท้จริงนั้น จักปรากฏได้ ก็อยู่ที่จิต ของผู้ภาวนาได้ "ปล่อยวาง"
ถ้าหากจิตปล่อยวางไม่ได้ ลำดับชองกรรมฐาน ก็ไม่สามารถทำได้เพราะปล่อยวางไม่ได้
แล้วจะทำอย่างไร จึงจะปล่อยวางได้ ?
วิธิแก้ไข ก็คือ ทุกครั้งที่ภาวนาให้ถวายการปฏิบัตินั้น บูชา แด่องค์สมเด็จพระสัมสัมพุทธเจ้า ดังนั้นในการฝึกกรรมฐาน มัชฌิมา ครูอาจารย์ ก็จะสอนให้ศิษย์อธิษฐานการปฏิบัติ นั้น บูชา แด่องค์ พระสัพพัญญูโคดมเจ้า ทุกครั้ง
รู้ได้อย่างไร ? ว่าจิตของเรานั้น ได้ปล่อยวางแล้ว
รู้ได้ ตรงที่มีความสงบระงับลง เหมือนน้ำใส ๆ ที่ตกตะกอน นั่นแหละ อันนี้เรียกว่าจิตปล่อยวางแล้วชั่วคราว ดังนั้นหลายคนฝึกกรรมฐานมา จิตยังไม่เป็นสมาธิ เพียงแต่จิตเริ่มปล่อยวาง ถ้าป่ล่อยวางได้มากขึ้น จิตก็ชื่อว่า ตั้งมั่นได้ไวขึ้น และ ต้งมั่นได้นาน
เจริญธรรม
(http://madchimardn.3bbddns.com:12590/kjn2/gallery/1_20_10_23_9_25_44.jpeg)