จานร่วงหลุดมือ ! เพล้ง
เศษกระเบื้องกระจัดกระจาย ไปตามทิศต่างๆ
จานที่ร่วงไปนั้น ราคาเกือบ 200 บาท
เมื่อก่อนเวลามันร่วง สักใบ ใจหายปั๊ปทันที เพราะว่า เสียดาย
แต่พอจานร่วงครั้ง นี้ และมองทิศทางที่มันกระจัดกระจายไป กับทำให้เห็นว่า แท้จริงแล้ว สิ่งที่เกิด ไม่อยู่ในการควบคุม เป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา
ทิศทางที่กระจาย ก็เหมือน ตามยถากรรม ทำกรรมใดไว้ มันก็ไปอย่างนั้น ไม่มีความบังเอิญ มีแต่กรรมที่ได้ทำไว้ มันก็ไปอย่างนั้น
เมื่อมองเห็นนึกอย่างนั้น ก็นึกว่า มันเป็นธรรมดา ของมันอย่างนั้นนั่นเอง
ก็หาใบใหม่ มาทดแทน
ที่มาใหม่ ก็คือ เกิดใหม่
ที่แตกทำลายไป ก็คือ ดับไป
สถุานะที่อยู่ในปัจจุบัน เหมือนมีเจ้าของ แต่ก็ไม่มีเจ้าของ เพราะถ้าเป็นเจ้าของมันก็จะไม่แตกทำลาย เพราะถ้าเราเป็นเจ้าของ เราต้องสั่งมันได้ห้ามแตก แต่ที่นี้มันสั่งมันไม่ได้ มันแตกทำลาย มันไม่ได้ฟังเรา แต่มันฟังกฏแห่งธรรม คือ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เท่านั้น
ฉันใดก็ฉันนั้น กายของเรา ก็ไม่ต่างอะไรจากจานชามที่ร่วงหลุดมือ
จะแก่ ก็ตามเวลา จะเจ็บ ก็เพราะเส้นทางของกรรมกำหนดไว้ แม้จะตายก็เป็นสิ่งที่เกิดไปตาม ยถากรรม ที่ได้สร้างไว้ จะสั้น จะยาว ก็อยู่ที่กรรมที่ได้สร้างไว้ รู้อย่างนี้ ก็ยอมรับมัน ว่า
เกิด ก็เป็นธรรมดา
แก่ ก็เป็นธรรมดา
เจ็บ ก็เป็นธรรมดา
ตาย ก็เป็นธรรมดา
ความพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ก็เป็นธรรมดา
กรรมที่เราได้สร้างไว้ ไม่วาจะดี หรือ ชั่ว เราก็ต้องได้รับกรรมนั้นเป็นธรรมดา
กรรมเป็นของตามตน ดุจทรัพย์ที่มี ดุจมรดก ดุจทายายสืบต่อ
ความว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัว เป็นตน เป็นสิ่งที่ควรทำไว้ในใจให้แยบคาย การเจริญภาวนาไปตามลำดับขั้นตอนเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างยิ่ง เมื่อใจรู้ก็จะคลายความยึดถือ และปล่อยวาง เมื่อถึงเวลาสมควร
ยึ่ิงยึดถือ ยิ่งไม่ปล่อยวาง ก็จะต้องทุกข์
ถ้าปล่อยวาง ก็ไม่ทุกข์
เจริญธรรม / เจริญพร
4 มิถุนายน 2021
703b2287b41e1d911f1c4a435e3f8bf3.jpg