แม่บท พุทธานุสสติ บทที่ 1
จิตย่อมผ่องใส่ เพราะพุทธานุสสติ
======================================
สมัยใด อริยสาวกย่อมระลึกถึงพระตถาคต
สมัยนั้น จิตของพระอริยสาวกนั้น
เป็นจิตไม่ถูกราคะกลุ้มรุม ไม่ถูกโทสะกลุ้มรุม
ไม่ถูกโมหะกลุ้มรุม ย่อมเป็นจิตดำเนินไปตรงทีเดียว
เป็นจิตออกไป พ้นไปหลุดไปจากความอยาก
ดูกรภิกษุทั้งหลาย คำว่าความอยากนี้ เป็นชื่อของ
เบญจกามคุณ สัตว์บางพวกในโลกนี้
ทำพุทธานุสสติแม้นี้ให้เป็นอารมณ์
ย่อมบริสุทธิ์ได้ด้วยประการฉะนี้
-----------------------------------------------------------------
ยสฺมึ ภิกฺขเว สมเย อริยสาวโก ตถาคตํ อนุสฺสรติ เนวสฺส ตสฺมึ สมเย ราคปริยุฏฺฐิตํ จิตฺตํ โหติ น โทสปริยุฏฺฐิตํ จิตฺตํ โหติ น โมหปริยุฏฺฐิตํ จิตฺตํ โหติ อุชุคตเมวสฺส ตสฺมึ สมเย จิตฺตํ โหติ นิกฺขนฺตํ มุตฺตํ วุฏฺฐิตํ เคธมฺหา เคโธติ โข ภิกฺขเว ปญฺจนฺเนตํ กามคุณานํ อธิวจนํ อิทมฺปิ โข
ภิกฺขเว อารมฺมณํ กริตฺวา เอวมิเธกจฺเจ สตฺตา วิสุชฺฌนฺติ ฯ
=======================================
พุทธานุสสติ ย่อมทำให้ กิเลส คือ ราคะ โทสะ โมหะ
สยบหายไป แม้ชั่วขณะที่ทำ พุทธานุสสติ
ไม่ว่าจะเป็นแบบศึกษา หรือ กรรมฐาน
ก็สามารถพ้นจากกิเลสได้ชั่วคราว
ดังนั้นท่านใด ตกอยู่ให้ห้วงแห่งกาม
ถูกราคะบีบคั้น ถูกโทสะครอบงำ
มีความหลงในกายในจิต พึงทำ พุทธานุสสติ ทั้ง 2 แบบ
เมื่อนั้นกิเลสที่เกิดขึ้นในขณะนั้น
จะหายไปแม้ชั่วคราวแห่ง พุทธานุสสติ ตั้งอยู่
เจริญธรรม / เจริญพร
11 กุมภาพันธ์ 2565